پورشه تایکان آرت کار می‌شود
خودروهای هنری که با نام آرت کار نیز شناخته می‌شوند، خودروهایی هستند که توسط یک هنرمند شناخته شده فعال در زمینه هنرهای تجسمی بدل به یک اثر هنری متحرک می‌شوند. البته بسیاری از اوقات سوژه اصلی آرت کارها خودروهای کلاسیک هستند اما طی سال‌های اخیر این قاعده اندکی کمرنگ شده و بسیاری از خودروهای جاده‌ای و حتی ماشین‌های حاضر در مسابقات 24 ساعته لمان از این سبک هنری بهره می‌برند. یکی از آخرین آرت‌کارهای مدرن را باید پورشه تایکان S4، طراحی شده توسط هنرمند شهیر آمریکایی ریچارد فیلیپس دانست. مردی که پیش‌تر نیز شاهکارهای زیبایی روی مدل‌های دیگر پورشه نیز اجرا کرده بود. تایکان آرت کار طی یک قرارداد همکاری میان کمپانی پورشه و آقای فیلیپس خلق شده و سوژه طراحی بدنه این خودرو الهام گرفته شده از تابلوی مشهور ملکه شب است که در سال 2010 به اتمام رسیده بود.
جنسیس با یک تصادف ارزشمندتر شد!
تایگر وودز سوپر ستاره دنیای گلف ایالات‌متحده آمریکا با یک تصادف هم‌زمان خود و کمپانی جنسیس به‌عنوان برند لوکس‌ساز هیوندای کره جنوبی را بر صدر اخبار دنیا نشاند. هر چند وودز در این تصادف به شدت از ناحیه پا مصدوم شد و کارش به جراحی کشید، اما اوضاع می‌توانست خیلی از اینها بدتر باشد. او در نخستین واکنش به این حادثه، ایمنی تحسین‌برانگیز جنسیس را ستود. کار به جایی رسید که اظهار نظرهای مثبت بسیاری در رسانه‌ها انعکاس یافت و بسیاری از رسانه‌های غربی ناخودآگاه مشغول به تبلیغ برند جنسیس و ستایش ایمنی بالای کراس‌اوور لوکس این برند تازه تاسیس شدند. بد نیست بدانید محصولات جنسیس در مطالعه کیفیت اولیه جی دی پاور نیز رتبه نخست را در میان لوکس سازان به خود اختصاص داده.
چرا لوگوی پژو تغییر کرد؟
پژو و نماد شیر هرگز از یکدیگر جدا نمی‌شوند. اصلا پژو را بدون نماد شیر نمی‌توان تصور کرد. از همان ابتدای تاسیس تاکنون تنها ۱۰ بار این لوگو به‌روز شده و همیشه شیر جزء جدانشدنی آن بوده. اما در نتیجه ایجاد اتحاد استلانتیس، یازدهمین لوگوی شیرنشان پژو از راه رسیده. هدف کلی طراحی این لوگو که دیگر شامل بدن شیر ایستاده پژو نیست و تنها مانند نمونه 1960 سر یک شیر نر را نشان می‌دهد، نمایش حرکت پژو به سطح بالاتری از بازار است. به زبان ساده‌تر پژو می‌خواهد از این به بعد برند لوکس‌تری باشد. نخستین خودرویی که از این نشان بهره خواهد برد نیز نسل جدید هاچ‌بک ۳۰۸ مدل 2021 است. یک شیر خشمگین با نگاه به چپ و دندان‌های نمایان. نوشته PEUGEOT نیز درست بالای سر این شیر مانند یک تاج نشسته است.
هنری‌ترین بوگاتی شیرون جهان
در کشور تایلند، هنری به نام Scrap Metal Art وجود دارد که در آن به کمک تکه آهن‌های قراضه، مجسمه‌ها و آثار خارق‌العاده‌ای خلق می‌شود. چیزی مثل هنر اوریگامی ژاپنی، ولی نه به آن شهرت و استفاده از مواد دور ریختنی در عوض کاغذ. حال یک مرکز هنری در شرق بانکوک، با استفاده از این هنر بومی دو تندیس از بوگاتی شیرون ساخته و موجب شده شهرت و آوازه هنر شرقی آهن قراضه، در همه دنیا بپیچد و به این ترتیب بسیاری از کسانی که هرگز نام چنین هنری را نشنیده بودند نیز حالا آن را به نام بوگاتی شیرون می‌شناسند. البته قیمت این ماکت آهنی از بوگاتی شیرون در ابعاد و مقیاس یک به یک، چندان نیز ارزان نیست و برای تملک اثر هنری مذکور باید 30 هزار دلار بپردازید! نقد و بدون چک و چانه.
مرکوری مونتکلر، نخستین خودروی دنیا با سقف پانوراما
سقف پانوراما یا پانورامیک به معنای تمام‌نما و چشم‌انداز که به غلط در بسیاری از آگهی‌ها و ادبیات روزمره پاناروما یا حتی پانامرا نیز گفته می‌شود، امروز یک آپشن لوکس برای خودروها محسوب می‌شود. البته 10، 15 سالی هست که این آپشن به خودروهای پریمیوم به بالا وارد شده و امروز تازه به خودروهای در باطن قدیمی و در ظاهر جدید داخلی نیز راه یافته و با پز بسیار معرفی می‌شود. بسیاری فکر می‌کنند این آپشن محصول نهایتا بیست سال گذشته است اما واقعیت چنین چیزی نیست. نخستین بار خودرویی آمریکایی با نام مرکوری مونتکلر از این آپشن بهره برد. آنهم در میانه دهه پنجاه میلادی یعنی سال 1955. خودرویی با تولید محدود به 1787 دستگاه که نیمی از سقف آن با پلکسی گلس پوشیده شده بود.
فودگاردن خودروهای کلاسیک
خودروهای کلاسیک سرمایه‌های ارزشمندی هستند که متاسفانه طی دهه‌های قبل چندان اهمیتی نداشتند و همین موضوع موجب شد بسیاری از آنها راهی گورستان خودروها شوند. اما امروز نگاه‌ها به این دسته از خودروها کاملا متفاوت شده و به همت فعالان عرصه خودروهای کلاسیک و مسئولان سازمان سابق و وزارت امروز میراث فرهنگی و گردشگری، بازسازی این خودروها، نمایش آنها برای عموم و نگهداری از آنها فرمی هدفمندتر یافته. اما مشکل اینجاست که میزان تخریب بدنه و بخش فنی برخی خودروهای ارزشمند و خاص آنقدر بالاست که نمی‌توان آنها را به زندگی بازگرداند. خوشبختانه طی یک دهه گذشته برای این موضوع نیز چاره‌ای اندیشیده شده و استفاده از بدنه یا بخش‌هایی از بدنه این خودروها در دکوراسیون و طراحی داخلی موجب می‌شود یاد این نوستالژی‌های صنعتی زنده بماند.
آئودی R8 جدید الکتریکی است
آئودی R8 E-TRON اولین بار در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۵ معرفی شد. دو پیشرانه این خودرو قدرت ۴۵۶ اسب بخاری و گشتاور ۹۲۰ نیوتون متری تولید می‌کنند. با وزن ۱۸۴۰ کیلوگرمی، این خودروی الکتریکی به‌طور قابل‌توجهی سنگین‌تر از R8 با وزن ۱۵۵۵ کیلوگرم در نسخه پایه بود. البته خودروی مذکور به یک شکست کامل تبدیل شد زیرا آئودی فقط کمتر از ۱۰۰ دستگاه آن را توانست بفروشد. قیمت یک میلیون یورویی هم دیگر نقطه‌ضعف R8 E-Tron محسوب می‌شد. به نظر می‌رسد مشکل عمده این خودرو هزینه بالای باتری‌های آن بوده باشد. چرا که پس از آن شکست مفتضحانه مدیر تولید آئودی R8 اعلام داشت این شرکت تا زمانی که تکنولوژی باتری بهتری در دسترس نباشد اقدام به تولید نسخه الکتریکی این سوپرکار نخواهد کرد. حالا انگار آن زمان فرا رسیده است!
میتسوبیشی لنسر زنده می‌شود؟
میتسوبیشی به‌عنوان خودروسازی بزرگ و شناخته شده مدتی است حضور نسبتا کمرنگی در بازار جهانی دارد و به روز رسانی مدل‌هایش اندکی با تاخیر انجام می‌شود و به نظر می‌رسد حتی از خودروسازانی مانند کیا و هیوندای عقب افتاده.
مدل‌های میتسوبیشی کاهش یافته اند و این خودروساز با توجه به تغییر سلیقه و نیاز بازار و مصرف کننده، تولید چندین مدل را متوقف کرده. با کمال تاسف نیز باید گفت یکی از این قربانیان محبوب و پرطرفدار، لنسر است. اکنون رندر جدیدی از یک هنرمند طراح منتشر شده که دوباره نگاه جهانیان را به سوی لنسر جلب می‌کند. خودرویی که در این رندرها به نظر کمی بزرگتر از قبل شده و برخلاف آخرین نسل این خودرو از طرحی به روز و مشابه خودروهای رده بالای کره‌ای چون گرنجور بهره می‌برد.
داستان بنز خیالی قادر
مرسدس بنز در همه جای دنیا خودرویی رویایی است. شاید ثروتمندان آن را خودرویی نسبتا معمول بدانند و رویاهایشان روی محصولات گران‌تر و افسانه‌ای‌تری چون رولزرویس، بنتلی و سوپر اسپرت‌هایی مانند فراری و لامبورگینی بچرخد. اما بنز برای همه بنز است. مرسدس خودرویی است که همه روی لوکس بودن و رویایی بودن آن اتفاق نظر دارند. حتی اگر ثبات عقلی نداشته و پریشان حال باشند. منظورمان فردی است به نام قادر. مردی از اهالی شهر مالاتیا در ترکیه که البته دیگر بین ما نیست. قادر نیز مانند همه مردم دنیا در رویاهایش یک بنز داشت. اما بنز خیالی قادر دیگر از دنیای خیال فاصله گرفته و عینیت یافته بود. قادر تکه چوبی داشت که روی آن می‌نشست و تصور می‌کرد سوار بر بنز خود در حال سیاحت دنیاست!
نخستین‌های کادیلاک
امروز وقتی صحبت از فناوری‌های روز دنیای خودرو می‌شود همه نگاه‌ها به سوی تسلا، نیو، اتومبیل خودران در حال ساخت اپل و در میان خودروسازان، بنز، ب‌ام‌و، آئودی، پورشه، لکسوس، ولوو و... جلب می‌شوند. البته کم‌کم باید خودمان برای گشتن سرها با طراحی و نوآوری‌های خودروسازان چینی نیز آماده کنیم. اما این دنیا گوشه‌های کهن و زیباتری نیز دارد. منظورمان دنیای خودروهاست. جایی که روزگاری قهرمانان‌اش نه گجت‌ها و ربات‌های هوشمند، بلکه خودروهایی مکانیکی با قابلیت اوج لذت رانندگی بودند. اگر چه بسیاری از این خودروسازان از جمله کادیلاک، رولزرویس، جگوار، بنتلی، لینکولن و مانند اینها همچنان نیز خودروهایی قابل دفاع و لوکس می‌سازند اما رقابت و بازاریابی نابودگر شرقی‌ها موجب شده رهبری بازار از دست این کمپانی‌ها خارج شود. آنچه موجب می‌شد محصولاتی با رکورد نخستین‌ها توسط کمپانی‌هایی چون کادیلاک به تولید برسد.
